9 Temmuz 2011 Cumartesi

Gripin - Beş

Kimse şu kahpe hayatın o kahpe tekmesini yemeden geçmez bu dünyadan. Yeriz ki öğreniriz, öğreniriz ama dinlemez insan bazı şeyleri hissedince.

Neden his dediğimizde aklımıza yalnızca sevgili gelir?

Benim arkadaşlarım, dostlarım var; onlara karşı hislerim ve sevgim olmasa orada olabilirler miydi? Belki de orada değiller. Yada oradalar ama ben bunu görmemek için gözlerimi bağladım.

Hayatınızda birçok sevgiliniz olabilir ama birçok dostunuz olamaz. Bazen düşünmeden edemiyorum; hiç sevgilimin olmaması mı daha kötü olurdu, hiç dostumun olmaması mı? Birçok kişiyle sevgili olursunuz ama hepsi gelir geçer. Evet bir tanesi olucak ki, o hayatının kalanını birlikte geçiriceğin kişi olucak. Ama o kişiyi bulana kadar ve hatta bulduktan sonra bile yanımızda olacak kişi dostumuz değil midir?

Ne kadar çok dostlardan bahsettim öyle :) Benim dostlarım var. Sevdiğim, sevildiğim; güvendiğim, güvenildiğim.

Ama yaralarım o kadar derin ki, o kadar anlaşılmaz ve karmaşık ki, hiç bir dostuma bunları açamıyorum :( Kesinlikle benim hatam belki ama yapamıyorum. Konuşmaktan aciz asosyal biri olmuş olsam, bu şekilde hissetsem, bu şekilde bilinsem hiç bir şekilde kendimden rahatsızlık duymayacağım. Ama sadece söyleyemiyorum :(

Söyleyemediğimden yazmaya karar verdim zaten. Ne kadarını yazarım (yazabilirim), ne kadar saçmalayabilirim bilmiyorum. Ama birçoklarının dediği gibi insan yazdıkça rahatlıyor sanırım.

Birgün buraya bakıp ben böyleydim diyebilmek için yazmaya karar verdim aslında.

Ne sıklıkta yazarım onu da bilmiyorum. Saatin bana fark edeceğini de sanmıyorum. Gripin grubu nasıl da güzel diyor; "Saat 3 4 5 bana hiç fark etmez" diye.

Sanırım umutsuzluğa kapılmak böyle birşey. Geriye bir tek umudum bile kalmadı ama hala insanlara, arkadaşlarıma, dostlarıma umut aşılayabiliyor, onlara destek olabiliyorum. Kendime bunu yapamıyorken onlara yapabiliyor olmak bile bazen mutluluk veriyor.

Peki geriye bana benden başka kim kaldı? Yalnızca BEN kalıyorum. Bazen keşke BENCİL olsaydım diyorum. Hiç kimseyi düşünmeden yalnızca kendimi düşünüp, ukala olup, vurdumduymaz olup, hayatı öylesine yaşayabilseydim. Ama yapamıyorum.

Burası benim duvarım. Ağlama duvarım.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder